8 kwietnia, 2017
Dlaczego nie jeździmy na słoniach?
Ostatnio zobaczyłam zdjęcie koleżanki, która stoi na rajskiej plaży, a na rękach trzyma małpkę na łańcuchu. Inni znajomi właśnie wrócili z Egiptu, gdzie zachwyceni jeździli na wielbłądach. Co jakiś czas czytam posty z zapytaniem, gdzie w Tajlandii możliwa jest jazda na słoniu? Całkiem niedawno będąc na Filipinach siedzieliśmy w pięknej knajpce na plaży zajadając się czym kto lubi. Dwa stoliki przed nami starszy pan (Amerykanin lub Australijczyk) uderzył bezpańskiego psa, bo ten prosił o jedzenie. Wojtek nie wytrzymał i podszedł do mężczyzny. Starszy pan i jego małżonka byli zbulwersowani tym, że śmieliśmy im zwrócić uwagę.
Czy my naprawdę jesteśmy tacy bezduszni? Czy jadąc na koniec świata najważniejszą atrakcją jest jazda na słoniu? Czy w wakacyjnym szale gubimy empatię i szacunek do zwierząt?
-
- Foto: Reuters
Dokładnie rok temu byliśmy w Tajlandii w Ao Nang. Nasza nowa koleżanka wykupiła całodzienną wycieczkę, w której była m.in. jazda na słoniu. Opowiedzieliśmy jej o tym, co wiemy na ten temat. Wysłuchała i stwierdziła, że skoro już zapłaciła to trochę żal jej nie skorzystać i pojechała. Umówiliśmy się z nią w tym „ośrodku”, który zgodnie z zapewnieniami organizatorów miał dobrze traktować zwierzęta. Koleżanka zadowolona wsiadła na swojego słonia i wraz z przewodnikiem ruszyła na spacer po dżungli. Wróciła szybko… zsiadła z grzbietu zwierzęcia i powiedziała, że ma ogromnego kaca moralnego… że jadący z nią przewodnik, (chcąc się chyba popisać) nieustannie zadawał ból słoniowi, że już po kilku minutach chciała wracać i nigdy więcej nie chce już uczestniczyć w takiej „atrakcji”.
Kilka lat temu znajomi byli na Sri Lance. Dostałam od nich filmy, na których widać było świat z grzbietu słonia, a później we wspaniałej scenerii zwierzęta były przez nich kąpane. Bajka… Myślałam o tym, jak bardzo im zazdroszczę i jak to musi być cudownie tak obcować z tym największym na świecie zwierzęciem. Nie widziałam w tym nic złego… dopóki nie zaczęłam o tym czytać. Dziękuję opatrzności, że na materiały o tresurze i łamaniu psychiki słoni przeczytałam przed wyjazdem na Sri Lankę. Do Tajlandii pojechałam już całkiem uświadomiona.
-
- Fot. East News
O ŁAMANIU SŁONIOWEJ DUSZY SŁÓW KILKA
Po phajaan, tak nazywa się metoda tresowania słoni. Dokładnie oznacza to właśnie: łamanie duszy. Z duszą to słowo nie ma nic wspólnego, to raczej synonim tortur. Słonie, a raczej jeszcze słoniątka są zamykane w małych klatkach, w których stoją, przewiązane linami i łańcuchami. Małego słonia trzeba złamać, najlepszą tego metodą jest ból. Bije się go do momentu, w którym przestanie się bronić. Wbija mu się gwoździe w stopy i uszy. Razi prądem, bije pałkami, straszy ogniem… mało?
Im zwierze mocniej się broni, tym bardziej jest ranione… Do tresury używa się haków i paralizatorów. Do tego słoń nie ma dostępu do wody i jedzenia, w małej klatce nie jest w stanie się ruszyć, treserzy nie pozwalają też na to by spał. Maluchy są siłą odbierane matkom, te także w rękach człowieka będą pomału przekształcane w maszynkę do zarabiania pieniędzy. Jeżeli to przeżyją… bo słonica — matka niejednokrotnie umiera z tęsknoty za swoim dzieckiem.
Trudne do wyobrażenia? Można to zobaczyć, ale ostrzegam, że film są drastyczne.
Link 1 Thai Elephants
Link 2 Breaking the spirit of the elephant
Link 3 Elephant smuggling exposed: UK tourists fuel live elephant trade between Burma & Thailand
Link 4 Elephant Torture
Link 5 Elephant training abuse (AAA video) in English
-
- Fot. www.featureshoot.com
-
- Fot. www.featureshoot.com
Człowiek – wybawiciel ?
Po kilku tygodniach takiej tresury każdy słoń się podda. Wtedy w jego życiu pojawia się wybawiciel, człowiek, który nie brał udziału w tresurze. To on wyciąga słonia z klatki, daje mu jeść, otacza go opieką. A słoń zaczyna mu ufać… To czas, w którym można zacząć uczyć słonia wożenia na plecach turystów. No i oczywiście różnych sztuczek, które tak zachwycają białych ludzi. Każdy kolejny dzień nauki jest dla słonia jednocześnie dniem tortur. No ale kto by się nad tym zastanawiał, kiedy jedzie się po dżungli na grzbiecie tego lądowego olbrzyma. Po co psuć sobie wakacje….
-
- Tajlandia. Jeden z „ośrodków” na Krabi.
-
- W niedalekiej odległości od Ao Nang słonie są powszechnie wykorzystywane w przemyśle turystycznym.
-
- Na grzbietach zwierzęta noszą metalowe stelaże, które uszkadzają im kręgosłupy.
-
- Przewodnicy nie oszczędzali zwierząt i co chwilę smagali je kijami.
JAZDA NA SŁONIU? NIE, DZIĘKUJĘ!
Niech was nie zwiedzie dobry stan zwierzęcia i miły właściciel, który proponuje na nim jazdę. Zadbanie i brak widocznych ran na ciele słonia to jedynie znak, że człowiek dba o źródło swoich dochodów. Zwierze, które zostało złamane, jest nieustannie poddawane tresurze, a to znaczy, że za każde najmniejsze przewinienie jest ono karane. Nikt przecież nie będzie mordował zwierzęcia, dzięki któremu cała rodzina ma co jeść. Nie raz słyszałam, że słoń jest stworzony do wożenia turystów. Ty też w to wierzysz? To spróbuj wsiąść na wolno żyjącego słonia i wybrać się na przejażdżkę. Słonie, które po latach pracy dla człowieka chorują, są odprowadzane i pozostawiane w dżungli. To kolejny akt bestialstwa… nikt bowiem ich nie nauczył, jak mają żyć na wolności.
-
- Tajlandia. Przyjemna przejażdżka na słoniu?
A jak to jest z tym dźwiganiem? Słoń może unieść na swoim grzbiecie ciężar do 150 kilogramów. W miejscu, gdzie mocowane jest krzesło dla turystów, kręgosłup słonia jest bardzo wrażliwy, kręgi są uwypuklone i narażony na uszkodzenia. Niejednokrotnie stelaż mocowany na plecach wraz z turystami to waga przekraczająca 200 kg. Szczęście mają te słonie, które dźwigają drewniane stelaże, te metalowe sprawiają dużo większy ból i szybciej uszkadzają kręgosłup.
WIĘC GDZIE SPOTKAĆ SŁONIA?
A co zrobić, kiedy naprawdę chcemy zobaczyć słonia? Na Sri Lance wystarczy odrobina szczęścia. Wolno żyjące słonie można spotkać w pobliżu dróg. Nasz przewodnik już pierwszego dnia stanął na poboczu i pokazał nam w oddali stado słoni. Pewniejszą opcją są parki narodowe. Tam trzeba mieć dużo szczęścia, aby słonia nie spotkać. My wybraliśmy się do Yala National Park, tam mogliśmy z niewielkiej odległości pooglądać wolno żyjące zwierzęta. (Na temat safari w Yala Park napiszę osobny post). A co jeżeli komuś marzy się kąpiel ze słoniem, karmienie czy choć pogłaskanie i zobaczenie go z bliska?
-
- Pinnawala Elephant Orphanage Sri Lanka
-
- Pinnawala Elephant Orphanage Sri Lanka
-
- Pinnawala Elephant Orphanage Sri Lanka
Coraz większą popularność zdobywają parki – ośrodki, chroniące i dbające o słonie. Pierwsza panująca w nich zasada: nie wolno jeździć na słoniach i tej atrakcji tam nie znajdziemy. Każde miejsce, które pozwala na to, aby turysta dosiadł słonia, jest pseudo parkiem, który powstał jako prywatna farma do zarabiania pieniędzy. Miejsca, które chronią zwierzęta, mają zazwyczaj wyższe ceny biletów. Opieka i ochrona zwierząt kosztuje dużo więcej niż pastwienie się nad nimi. W Tajlandii znany jest Elephant Nature Park w Chang Mai. My tam nie byliśmy więc nie będziemy o nim pisać, ale odeślemy do opisu Marysi na blogu: W imieniu tych, co nie mówią oraz na oficjalną stronę parku.
Byliśmy za to w Pinnawala Elephant Orphanage, czyli sierocińcu słoni, który mieści się na Sri Lance. To miejsce budzi wiele kontrowersji. Powstało ono w 1975 roku i jego zadaniem była ochrona małych słoniątek, które zostały sierotami. Obecnie w placówce przebywa około 100 słoni, od maluchów po starsze osobniki. Do obu wymienionych ośrodków trafiają słonie chore, ranne lub osierocone czyli takie, które w naturalnym środowisku same nie dadzą sobie same rady. Są też zwierzęta, które stały się ofiarami ludzkiego bestialstwa. W Pinnawali zwierzęta chodzą wolno, ale cały czas w pobliżu są pracownicy fundacji. Pilnują słoni w miejscach, w których mają one kontakt z turystami. Należy uważać na pracowników parku, którzy są dość nachalni i za wszystko chcą dostawać pieniądze. Dwa razy dziennie całe stado słoni idzie nad rzekę na kąpiel. Przechodzą wówczas ciasnymi uliczkami Pinnawali, aby móc spokojnie taplać się w wodzie. To chyba najprzyjemniejszy widok w całym tym ośrodku.
-
- Pinnawala Elephant Orphanage
W Pinnawala Elephant Orphanage nie było jednak tak do końca beztrosko. Co wzbudziło nasze wątpliwości? Kilka małych słoniątek codziennie karmionych jest mlekiem z butelek (to dodatkowo płatna atrakcja dla turystów). Słoniki są przykute wtedy łańcuchami. Tłumaczone jest to tym, że mały słoń szaleje, kiedy poczuje mleko i aby dzieciaki nie zrobiły sobie ani opiekunom krzywdy są przypięte łańcuchami. Niektóre, dorosłe słonie także mają na nogach łańcuchy. To z kolei tłumaczone jest tym, że są one na tyle dzikie, że mogą stanowić zagrożenie dla ludzi. Niewielka część słoni stała w ogrodzonych boksach. Do tego pracownicy ośrodka mieli przy sobie bull hook – specjalne kije zakończone hakiem. Nie widzieliśmy, aby były one używane, ale ich obecność oznaczała, że prawdopodobnie to dzięki nim słonie są przywoływane do porządku. To jedyne elementy, które wzbudziły nasz niepokój. Tylko tyle czy aż tyle?
-
- Małe słoniki czekające na porę karmienia.
-
- Słoń pod nadzorem opiekunów mógł być głaskany i karmiony owocami.
-
- Pora karmienia maluszków.
-
- Karmienie słoniątka… czy tego nie powinna robić mama?
Pamiętajcie, że takie praktyki spotykane są nie tylko w Azji. W bestialski sposób słonie traktuje się także w Europie. Tresura w cyrkach niewiele różni się od azjatyckich metod Po phajaan. Podobnie tresowane są zwierzęta w cyrkach. Pod tym linkiem można zobaczyć, jak traktowane są słonie w jednym z europejskich… ZOO.
INNE ATRAKCJE KTÓRE NALEŻY OMIJAĆ Z DALEKA
Na szczęście zamknięto już słynną Tiger Temple w Tajlandii, która to okazała się miejscem bestialskiego wykorzystywania tych kotów. W Internecie znajdziemy setki zdjęć uśmiechniętych i szczęśliwych turystów, którzy tulą do siebie te dzikie zwierzęta i nawet przez myśl im nie przeszło jak to możliwe, że te drapieżniki nawet nie mrugną. Od kilku lat głośno mówiono o tym, że tygrysy w Kanchanaburi są faszerowane narkotykami, ale nie zmniejszało to ilości chętnych, którzy słono płacili za odwiedzenie tego miejsca. Rzeczywistość okazała się dużo gorsza: handel skórami, dziesiątki małych, martwych tygrysów, preparaty robione z ich organów… to wszystko pod egidą świętych i dobrych mnichów. Ja patrzę na swojego kota, którego ciężko jest zmusić do pieszczot i zastanawiam się, jak można być tak ślepym, by uwierzyć w to, że dzikie tygrysy dają się tarmosić jak małe, domowe kotki.
-
- Zdjęcia z likwidacji Tiger Temple – żródło Internet
-
- Zdjęcia z likwidacji Tiger Temple – żródło Internet
-
- Zdjęcia z likwidacji Tiger Temple – żródło Internet
-
- Zdjęcia z likwidacji Tiger Temple – żródło Internet
TRESOWANE MAŁPKI
Tresowane małpki bawią i cieszą? Czy da się wrócić z egzotycznych wakacji bez zdjęcia ze śliczną małpką? Zanim po raz kolejny się uśmiechniesz pomyśl jak to zwierzątko było uczone jazdy na rowerze czy tańca. Tutaj jest podobnie jak ze słoniem, z tym że nad małpką łatwiej zapanować. Wystarczy łańcuch i bat. Każda sztuczka to wiele dni bólu i głodu, bo przy tresurze małp to głód dobrze się sprawdza. Podobno nad prawie 300 makakami (gatunek małpek), które wykorzystywane są w przemyśle turystycznym w różnych miejscach w Tajlandii, codziennie znęcają się ludzie. Pomyśl o tym, kiedy następnym razem na rajskiej plaży podejdzie do Ciebie uśmiechnięty „człowiek” i zapyta, czy chcesz zdjęcie ze słodką małpką. Jasne, że chcesz… tylko ten łańcuch jakoś tak przeszkadza.
-
- Foto: Reuters
-
- Foto: Reuters
TAŃCZĄCY WĄŻ
Małpki Ci się nie podobają? No to może wąż. Pseudo — fakir wyciągnie go z koszyka, a nawet położy Ci na ramionach. Kolejna wspaniała fotka do albumu z wakacji. Znowu pełen radości nie zdążyłeś się zastanowić, co takiego podaje się temu gadowi, że z dusiciela staje się tak samo żywy, jak wąż do podlewania ogródka? Miły „treser” nie wspomniał o tym, że węże łapane są w swoim naturalnym środowisku, a potem, aby nie narażać turystów, są im wyrywane kły lub blokowane kanały jadowe. Pomyśl o tym, kiedy następnym razem staniesz nad fakirem na placu Dżamaa al-Fina w przepięknym Marrakeszu i spojrzysz w zamglone oczy węża.
PŁYWANIE Z DELFINAMI
Wybetonowane baseny z delfinami i orkami… wspaniały show, genialne sztuczki i ogromna radość zarówno dzieci jak i dorosłych. Nie zastanowiło Was nigdy, jak te cudowne zwierzęta czują się w ciasnych basenach wypełnionych chlorowaną wodą? Nie ważne jak one się czują, ważne, że my się wspaniale bawimy. Nikt nie myśli o tym, że 50% odłowionych delfinów nie przeżywa okresu adaptacyjnego. Słynny Loro Park na Teneryfie jest miejscem, gdzie delfiny często buntują się i nie chcą występować z treserami. Doszło tam też kiedyś do wypadku, w którym orka zabiła trenera. Popularne na Malcie delfinarium ma wysoko przekroczony poziom hałasu, na który delfiny są wyjątkowo wyczulone. Pływające w nim ssaki często mają widoczne rany i otarcia na skórze. Swego czasu to właśnie maltańskie delfinarium znalazło się na liście 7 najokrutniejszych miejsc dla zwierząt.
-
- Teneryfa. Loro Park.
-
- Teneryfa. Loro Park.
-
- Dominikana. Manati Park.
-
- Dominikana. Manati Park.
-
- Dominikana. Manati Park.
Pływałam z delfinami raz — na Dominikanie. Zwierzęta znajdowały się w wydzielonym na morzu obszarze. Aby móc z nimi pływać należało ściśle przestrzegać zasad: wziąć przed wejściem do wody prysznic, ściągnąć biżuterię i gumkę do włosów. Zwierzęta można było dotknąć, ale należało omijać okolice oczu i otworu oddechowego. Kategorycznie zabronione było chwytanie płetwy delfina i pływanie za nim. Pokazy były krótkie, delfin brał udział tylko w jednym show, a później spędzał czas w oddzielnym boksie wraz z innymi zwierzętami.
Do dzisiaj nie wiem, czy ta atrakcja była etyczna i jak tak naprawdę traktowany były te zwierzęta. Na pewno delfiny czuły się lepiej w słonej wodzie i otwartej przestrzeni niż w wybetonowanym basenie pełnym chloru. Odwiedziłam to miejsce w 2009 roku, próbowałam je teraz odszukać, ale bezskutecznie. W większości reklamowanych ośrodków znajdujących się na Dominikanie panują dużo mniej restrykcyjne zasady.
Dzisiaj uważam, że najlepszym sposobem na poznanie tych ssaków jest wybór rejsu: whale watching. Będąc na Teneryfie, zamiast iść do Loro Parku warto wybrać taką atrakcje i wypłynąć w morze aby zobaczyć stada delfinów żyjące na wolności. Podobnie w Egipcie istnieje możliwość aby popłynąć na rafę Dolphin House w okolicy Marsa Alam czy też na wyspę Tiran i tam zobaczyć delfiny w ich naturalnym środowisku.
-
- Dominikana.
-
- Dominikana.
-
- Dominikana.
WALKI KOGUTÓW
Miesiąc spędzony na Filipinach, w kraju, który słynie z walk kogutów, a my nie poszliśmy zobaczyć filipińskiego sportu narodowego? Widziałam tą „atrakcję” na Dominikanie, choć był to raczej jej zalążek. Właściciel farmy pokazał nam, jak walczą ze sobą koguty. Ku mojej radości bardzo szybko je rozdzielił. Grupka turystów nie była warta tego, aby poświęcać życie tak drogiego ptaka. Nie opowiem wam szczegółów o tym jak wygląda ten sport i takie emocje wyzwala. Jeżeli ktoś ma w tej kwestii wątpliwości polecam odcinek programu „Kobieta na krańcu świata” Martyny Wojciechowskiej lub wpis Krzysztofa Majak.
-
- Portoryko. Przycinanie grzebienia i dzwonków aby zwiększyć pole widzenia. fot. Al Bello/Getty Images
-
- Portoryko. Trener czyści koguta po walce. fot. Al Bello.
-
- Irak. Kogut przed uliczną walką. fot. Scott Nelson
-
- Filipiny. Uliczna walka kogutów. Źródło: Internet.
-
- Portoryko. Koguty, które zginęły w czasie walki zostają wrzucone do kosza na śmieci. fot. Al Bello.
JAK NIE PRZYKŁADAĆ RĘKI DO PRZEMYSŁU TURYSTYCZNEGO, KTÓRY WYKORZYSTUJE ZWIERZĘTA?
- Wybieraj miejsca, w których zwierzęta żyją w naturalnym środowisku. Ocean zamiast basenu, safari zamiast klatek.
- Zanim zdecydujesz się na atrakcje w której będzie uczestniczyć zwierzę, poczytaj o niej i o wybranym przez siebie miejscu.
- Wysłuchaj relacji tych, którzy już tam byli.
- Staraj się wybrać miejsce, fundacje czy firmę, która walczy o prawa zwierząt i otacza je opieką. Pamiętaj, że wstęp do miejsc, w których dobrze traktuje się zwierzęta jest droższy od atrakcji, w których zwierzęta się wykorzystuje.
- Nie bądź ignorantem, nie myśl schematami takimi jak ten, że słoń jest silny, więc może nas dźwigać.
- Nie przechodź obojętne obok agresji i znęcania się nad zwierzętami.
- Nie myśl, że nie uratujesz świata. Pamiętaj, że im mniejsze zainteresowanie tego typu atrakcjami, tym mniej zwierząt będzie pozyskiwanych do przemysłu turystycznego. To długotrwały proces, ale to my jesteśmy jego początkiem.
- Zacznij od tego, co bliskie: zastanów się, czy warto iść do cyrku, jak funkcjonują dorożki na krakowskim rynku lub czy konie na trasie do Morskiego Oka nie pracują ponad siły?
- Ucz dzieci szacunku dla zwierząt.
- Opowiadaj o przemyśle turystycznym — często nasi znajomi nie zdają sobie sprawy z tego, jak traktowane są zwierzęta. Udostępnij tej post, niech trafi do jak największej ilości osób.
-
- Słoń żyjący na Sri Lance w Sierocińcu słoni.
-
- Słoń = maszynka do zarabiania pieniędzy.
-
- Słoń żyjący w Tajlandii i wykorzystywany w przemyśle turystycznym.
EDIT:
Z uwagi na fakt, iż niewielka grupa czytelników zamiast podejmować dyskusje na temat ochrony zwierząt i tego jak bestialsko traktowane są w różnych częściach świata, skupia się na moich upodobaniach kulinarnych, usunęłam fragmenty budzące tak ogromne kontrowersje. Nie chcę aby odwracały one uwagę od głównego problemu. Dla niektórych zjedzenie krewetki jest równoważne z zakatowaniem psa czy tresowaniem słonia. Szanuje takie poglądy jednak przykro mi czytać, że zamiast skupić się na problemie i uświadamiać innych, skupiają się tylko na moim talerzu.
Komentarze
Psyche Tee - Wirtualny Gabinet Psychologiczny
Bardzo wartościowy post i bardzo się cieszę, ze w sieci i w mediach społecznościowych widoczne są takie głosy. Każdy kto wsiada na słonia, przykłada cegiełkę do tego przemysłu, buduje go i wzmacnia. Decydujemy naszym portfelem i wyborami konsumenckimi. Myślę, że też stąd te komentarze dotyczące jedzenia przez Ciebie krewetki (jeśli dobrze rozumiałam, wywnioskowałam z EDITu).
Magda | Dobrze podróżować
Bardzo smutny artykuł, ale też bardzo przydatny. Wiedziałam o łamaniu duszy, nie byłam w żadnym miejscu, gdzie ujeżdżałoby się słonie, ale nigdy nie wczytywałam się w szczegóły. Nie miałam pojęcia, że to aż tak bestialska praktyka…
alex
Witam. Bylam niedawno w Tajlandi dodalam swoj film na kanal na you tube a potem na forum o Tajlandi no i tam ……. Ja co prawda nie jechalam na sloniu w tym filmie bo bylam w ciazy w 6 miesiacu. Nie chodzi mi juz w sumie o to czy jechalam czy nie ale o fakt podjescia do tematu poniewaz zgadzam sie ze nie jest to normalne ale dlaczego np ludzie nosza ze skory torebki, buty, paski ,rekawiczki, portfele, kurtki itp placa za to duze pieniadze W jaki sposob sa traktowane te zwierzeta i na jaka skale niektore gatunki na wyginieciu?????? Domy mody robia na tym fortune ( a tutaj biedni Tajowie ) i nikt na ten temat nic nie mowi wrecz jest wyscig szczorow kto ma lepsze kto ma drozsze rzeczy itp. ( czasmi niektory bardzo dlugo oszczedzaja aby sobie kupic taka czy inna rzecz ) na jaka skale swiatowa jest to robione ? i w jakim stopniu ? a na jaka skale jest to Tajlandi i jakim stopniu ? Ja rozumiem ze nie jest to do konca ludzkie. Dla mnie jest to czysta hipokryzja taki hejt na osoby ktore przejechaly sie kilka minut na sloniu …. Ile jest blogow, kanalow you tube a tam jest zachwyt nad takimi rzeczami i jest to super fajne ?????????????????????? Dlaczego ten temat nie jest tak naglasniany i opisywany co sie dzieje ze zwierzetami zamin do sklepu trafi torebka lub buty ? To jest zle i to zle ale ktore zlo jest na wieksza skale robine ???
Stanley
Czas, aby człowiek zniknął z tej planety…
Zlob-joy
Nienawidzę takich atrakcji i gardzę ludźmi, którzy z nich korzystają. Dobrze, że o tym piszecie.
paulina
Moim marzeniem jest dotknąć i popływać z delfinami.. a raczej było…. nie zdawałam sobie sprawy, że tak wygląda to od zaplecza.. dziękuję za ten wpis….
blog about love
Dzięki za ten artykuł. Za to uświadamianie ludzi. To okropne o czym piszesz, a jednocześnie tak bardzo potrzebne. Mam nadzieję, że doczekamy kiedyś czasów w których zwierzęta będą szanowane.
Pływak z Nowego Sącza
Człowiek dla zysku jest zdolny do wszystkiego.
oskar
Ze wszystkiego, odczepilbym sie od walk kogutow, kura znosi jajko, z jajka wykluwa sie kurczak, no i co teraz? Oddzielamy ziarna od plew czy tez kury of kogutów- wystarcza nam tylko to rozpłodowe. Resztę możemy zjeść, zabić wcześnie (bo po co karmić) albo w związku z tym ze są agresywne kazacvim walczyć w imię chleba i igrzysk. Nie raz kogut ma odwagę zaatakowac człowieka, bo tak mu sie widzi.
Ołówkowy potwór
Wstyd mi bo sam się nigdy nad tym nie zastanowiłem 🙁 dopiero teraz… 🙁
Zuza Z.
Niesamowicie ważny i potrzebny wpis. Dobra robota. Pokazałam już swoim znajomym i muszę przyznać, że wiele osób w ogóle nie myśli o drugiej stronie takich atrakcji. trzeba ich uświadamiać i pokazywać jak to działa naprawdę. Do tego potrzebne są takie wpisy jak ten. Dziękuję ogromnie w imieniu moim i znajomych, a także w imieniu każdego stworzenia, które jest ciemiężone przez człowieka.
Martyna
Świetny artykuł pokazuje ludziom prawdę a nie mydli oczy bajkami jak to jest pięknie. Im więcej ludzi będzie to czytać tym szybciej się przekonają o tym co się dzieje z tymi biednymi zwierzetami. Szkoda ze rolę nie mogą się odwrócić i że ,, opiekunowie” nie mogą choć przez jeden miesiąc być traktowani tak jak te biedne zwierzęta.
Patryk
Niestety miałem nieprzyjemność przejażdżki na słoniu w Tajlandii… zachęciły mnie do tego wrażenie znajomych, którzy byli zachwyceni taka atrakcja…. niestety rzeczywistość była dokładnie taka jak opisana tu na blogu. Słoń był smutny i poraniony. Przewodnik ciągnął go wiekiem hakiem za ucho. Po paru metrach kiedy słoń nie chciał iść dalej uderzył go hakiem w głowę… po tym incydencie nawrzeszczalem na przewodnika i kazałem mu zawrócić i zakończyć ta wycieczkę. Jest mi strasznie wstyd i żal ze wziąłem w tym udział. Przestrzegam wszystkich przed takimi wątpliwymi atrakcjami… nigdy więcej nie wezmę udziały w żadnej atrakcji turystycznej z udziałem zwierząt… słonie to piękne i dosotojne zwierzęta i trzeba je szanować.
mK
Proponuje utorowi zglebic sie rowniez w tematke mniej odlegla. Prosty przyklad Grecji i zolwi morskich. W tym roku to prwdziwe szalenstwo co tm sie dzieje… :/
1000krokow.pl
Niestety nie byliśmy ostatnio w Grecji, ale o żółwiach i pozowaniu z nimi do zdjęć juz gdzieś czytałam. Przerażajace… Postaram się znaleźć jakieś informacje na ten temat i uzupełnić wpis.
Monika K.
Mega ważny i dobry tekst. Wielkie dzięki 😀
Ewa
Pinnawala to wylacznie maszynka do robienia pieniedzy. A cala idea sierocinca jest sprzedawana wlasnie po to, aby ci wrazliwi mogli sie na nia nabrac. Ja tez sie nabralam. Podczas gdy maluchy mialy byc karmione „opiekun” kijem kierowal je we wlasciwa strone bo ktos dal kase, zeby zrobic zdjecie. Mozna tam bylo jezdzic na sloniach, a slonie mialy stelaz. A podczas kapieli opiekunowie znowu na sile wyciagali slonie, bo znowu ktos dal kase za fote. Chodzace „wolno” slonie tez byly przegajiane tak, aby byly blizej turystow. Sory, ale z dobrem zwierzat to miejsce ma niewiele wspolnego.
gogenzola
no dobra, ale co mają z tym wspólnego wymienione na początku wielbłądy? Średnia przyjemność, bo strasznie śmierdzą, ale w niektórych krajach są traktowane od wieków jako zwierzęta hodowlane do jeżdżenia wierzchem, jak konie u nas
Emilia
Podmiotowe podejście do zwierząt…Okrucieństwo i zysk :/ Zgadzam się co do puntu 7; to właśnie jednostki, nasze decyzje mają wpływ na to jak traktujemy zwierzęta.
Kenkeni
Z walką kogutów m. in. na Bali czy z korridą w Hiszpanii jest inny problem – bardziej niż o pieniądze chodzi tu o wartości wpisane w kulturę. Patrząc na to z boku widać ten konflikt: z jednej strony ból i cierpienie zwierząt, a z drugiej zakorzenienie człowieka w kulturze i pewnych wartościach, będących podstawą tradycji i tożsamości. Koguty na Bali są traktowane przez mężczyzn jako wcielenie ich męskości. Jeśli kogut zwycięży w publicznej walce, to jego właściciel zyskuje rozgłos, renomę, a co za tym idzie – wyższy status społeczny. Przegranego z kolei czeka degradacja w lokalnej społeczności. Koguty mają więc realny wpływ na status życia człowieka. Wszystko brane jest niezwykle na poważnie i nie ogranicza się tylko do żarcików z braku męskości. Dlatego stosowane są różne techniki, mające rozjuszyć koguty przed walką i w jej trakcie, a w efekcie mające zapewnić zwycięstwo. Pisząc „męskość” nie miałam na myśli „przyrodzenia”, tylko wszystkie te cechy, które kojarzone są z męskością w społeczeństwie – odwagę, zaradność, siłę, pewność siebie itd. Trochę się rozpisałam, chciałam jednak zaznaczyć, że problem jest znacznie szerszy i trudniejszy. Oczywiście w przypadku tresury słoni czy małp nie ma w ogóle mowy o kontekście kulturowym, bo w tych przypadkach chodzi wyłącznie o zbijanie fortuny na przyjezdnych, którzy kochają zamknięcie w swojej turystycznej bańce i branie świata takim, jakim im się przedstawi.
Pawel
Znakomity artykul. juz jest na mojej science na fb. jedna uwaga: slonie nie sa nawiekszymi zwierzetami swiata. chyba mialo byc nawiekszymi ladowymi?
1000krokow.pl
Oczywiście, że lądowymi – to był skrót myślowy 🙂
aga
świetny wpis! szkoda, że ciągle ludzie tego nie rozumieją
Mariola
Większość z nas dojrzewa i rozwija się … zaczyna podejmować lepsze decyzję z czasem, dzięki nabywanej wiedzy i mądrości życiowej. Może i osoby wypowiadające się tutaj lub autorka bloga kiedyś zdecydują się na weganizm/wegetarianizm, bo poczują taką potrzebę. Ja, choć wegetarianka, niestety zdecydowałam się na jazdę na słoniu już dość dawno temu, bo niestety nie miałam pojęcia, o co w tym wszystkim chodzi. Od samego początku miałam duże zastrzeżenia, ale dałam ponieść się chwili. Kac moralny po wszystkim nie ustępuje do teraz… strasznie mi przykro, że człowiek tak bardzo się upodlił. Najgorsze jest to, że tylko jedynie garstka z nas dojrzewa do lepszych decyzji, a innym po prostu wszystko jedno 🙂 Zamiast rzucać w siebie błotem, może wspierajmy się w tym, żeby było lepiej i żeby innym pomóc podejmować lepsze decyzje. Co z tego, że będziemy chronić zwierzęta, jeśli dla siebie nawzajem będziemy po prostu wredni!
K.K.
Pamiętam słowa przewodnika na Safarii w Kenii- który tyle mówił z szacunkiem o dzikich zwierzętach w parku Tsavo – jako ich skarbie narodowym. Były takie wyzwolone.
Rok pózniej byłam w Tajlandii – widziałam malutkiego Geparda w klatce 1,5m kw leżącego na linoleum, którego każdy za parę centów mógł poglaskać. Nawet bez umycia rąk. . Jezdzilam też niestety na słoniach, które czekały na turystów przykute łańcuchami. W przyszłości będę na pewno rozważniej wybierała rozrywki. Dziękuję za ten wpis
Iwona
Dziękuję za ten artykuł ❤️
Oegle
dobry i potrzebny tekst. Pinnawala również miałem pewne wątpliwości. Kiedyś w Tajlandii byłem w ogrodzie gdzie jeżdziłem na Słoniu, pewnie teraz bym się zawahał.
Zastanawiam sie tylko jak do tego ma się jazda konna w Polsce, Europie, na świecie. Przecież konie jak sie rodza też nie sa gotowe do siodłania, Też się ujeżdża konia czyli defacto łamie jego „duszę”. A konie które są pod siodło, są zadbane, karmione i czesto własciciele dbają o nie bardziej niż o dzieci. Co powiedzieć w kontekście tego artykułu o standinach koni?
Co powiedzieć o hodowlach zwierząt, krów mlecznych czy krów mięsnych. Nawet jeśli maja bardzo dobre warunki i są zadbane to są hodowane w konkretnym celu. co wiecej zwane sa zwierzętami domowymi i nie znają innego życia.
Czy w związku z tym słoń „używany to pracy, czy do jeżdzenia wierzchem, jest czymś gorszym, od konia który np skacze przez przeszkody, albo krowy która daje mleko czy wołu orzącego pole?”
Bo jakoś nie widziałem tłumu protestujących pod stadninami koni, czy przed gospodarstwami rolnymi gdzie pracują zwierzęta. Jak traktować np zaprzęgi psie, w których właściciele mówią o psach jak o swoich przyjaciołach i tak je traktują a jednak psy ciężko pracują w zaprzęgu podczas biegu?
Żeby było jasne, nie bronię bestialskiego traktowania zwierząt. Jestem temu mocno przeciwny, ale moim zdaniem nie jest to takie czarnobiałe. I nie kazdy przypadek pracującego zwierzęcia jest negatywny.
Temat jedzenia mięsa to temat na zupełnie inną dyskusję.
jam
Ciekawe jak to się ma do traktowania przez Tajów słoni jako święte zwierzęta?
Justyna
Zgadzam się w 90 % z tekstem. Jedynie ośrodek Pinnawala potraktowałabym dużo surowiej niż Autorka. Moje wątpliwości wzbudza już fakt robienia atrakcji z tego, że słonie dwa razy dziennie mogą odwiedzić rzekę – przecież te zwierzęta w naturalnym środowisku spędzają czas albo nad rzeką właśnie albo w poszukiwaniu jedzenia! (Co można właśnie zaobserwować w pięknych parkach narodowych Sri Lanki). Kolejnym problemem jest karmienie małych słoniątek butelkami, które jest dla nich zwykłą torturą. Wystarczy też popytać lokalnych ludzi co sądzą o tym ośrodku… Nie miejmy złudzeń –
jest to jedynie miejsce do zarabiania pieniędzy na głupich turystach, kosztem krzywdy zwierząt. A nazywanie tego sierocińcem dla słoni przez ludzi, którzy to prowadzą jest czystą bezczelnością. Słoniątka tam, nierzadko są porywane od matek. Prawdziwie osierocone maluchy są pod opieką parków narodowych i po odpowiednim czasie słoniki są wypuszczane na wolność a nie przypinane łańcuchami w pseudo sierocińcu. Osobiście polecam podpisanie petycji o zamknięcie tego miejsca.
Kinga
bardzo dobry i potrzebny tekst, mam tylko mieszane uczucia co do zoo, no bo jak pokazac dziecku np slonia jesli nie ma sie mozliwosci na zagraniczne wakacje? ograniczac sie do ksiazek?
zuzia
myślę własnie, że spokojnie może zobaczyć słonia na filmach i w książkach.
Kaśka
..Zajadalismy sie owocami morza…pani wrażliwa nie jadła ale wręcz zajadała sie owocami morza bo brak jej wyobraźni i nie potrafi zrozumieć bólu jesli go nie widzi …czyli ze jak ?jak widzi ,ze pies zyje i go kopna to reaguje ale gdyby była w Chinach na festiwalu psiego mięsa to by sie „zajadała rarytasami festiwalu”?bo Dobra pani i jej pan to ludzie którzy nie boja sie pouczać innych ale sami siebie tłumacza …bo przeciez można byc wrażliwym inaczej…???????
1000krokow.pl
Tak, po raz kolejny piszę, że nie jestem wegetarianką, tylko w znacznym stopniu ograniczam jedzenie mięsa i nie jadam mięsa z chowu przemysłowego. Nie sądzę aby pisanie artykułów o świadomym podróżowaniu i ochronie zwierząt było zastrzeżone tylko dla tych, którzy nie jedzą mięsa. Zresztą nie o to tutaj chodzi czy jadam owoce morza czy nie. Mam wrażenie, że Ci dla których los zwierząt jest obojętny, którzy nie mają własnych doświadczeń w tym temacie i ograniczone horyzonty piszą właśnie o rosole i owocach morza. Przykro mi bardzo, że tak wiele osób nie zrozumiało przesłania tego artykułu.
Mam nadzieję, że droga Kasiu Ty jadasz tylko pizzę wegetariańską.
MCharleson
Bardzo dobry i potrzebny artykuł! Podpisuję się pod tym całym sercem. Mam tylko drobną uwagę dotyczącą akapitu o wężach. Dusicielowate nie posiadają zębów jadowych i należą do innej rodziny niż węże jadowite. Średnich rozmiarów dusiciele, o ile nie są oswojone, mogą co najwyżej człowieka poddusić. Co nie zmienia faktu, że odłapywanie jednych czy drugich z naturalnego środowiska jest procederem godnym potępienia.
Pozdrawiam serdecznie!
Podroze_w_parze
Ważny wpis, powoli zbieram informację o wyjeździe do Azji i na pewno nie przyłożę ręki ani grosza do męczenia zwierząt.
Olka
Generalnie zawsze byłam mocno wrażliwa na krzywdę zwierząt. Od zawsze też uważałam, że takie rozrywki, jak cyrk z udziałem zwierząt, powinny być absolutnie zakazane. Tym bardziej jazda na słonia, czy fotografowanie się z siedzący w upale, bez wody i jedzenia owczarkiem podhalańskim.
su bong
Piękny i potrzebny tekst. Jedna uwaga: logicznej byłoby „zajadać się” czymś wegetariańskim… Tzw. owoce morza to także żywe istoty 🙂
Paula
No i i niedzielny rosół też nie bardzo, chyba że warzywny
1000krokow.pl
Ja już pisałam na temat swojego stanowiska w kwestii jedzenia i nie jedzenia mięsa. Nie jestem wegetarianką. Nie jadam mięsa z chowu przemysłowego. Niezależnie od sposobu odżywiania, każdemu zwierzęciu należy się szacunek. Wielu obrońców praw zwierząt jada mięso. Nie sądzę aby najważniejszą kwestią tego artykułu.
Szpulka8
I właśnie dlatego będąc w Tajlandii nie jeździliśmy na słoniach, chociaż jestem pewna, że mój trzy letni syn byłby zachwycony.. Rośnie w przekonaniu, że nie płacimy za cierpienie zwierząt. Nie chodzimy do cyrkoniami, omijamy zoo…
Niestety sierociniec dla słoni na Sri Lance to pic na wodę.. Tam również łamią zwierzęta ;( na niejednym blogu można znaleźć okrutne zdjęcia właśnie stamtąd 🙁 byliśmy w parku Udawalawe.. I słoń w swoim środowisku, z rodziną.. To robi wrażenie.
Bogdan
Ujezdzanie konia jest tez swego rodzaju lamaniem duszy o ostrogach czy pejczu nie wspominajac.walki kogutow na filipinach sa bardzo popularne i nawet filmowane ale czym one roznia sie od walki bykow tak bardzo popularnych np w hiszpani?
Ola
Twoja opinia o pinnawala jest interesująca. Ja mieszkam na Sri lance i o tym sierocińcu tylko negatywnych opinii sie naczytałam i nasłuchałam
girlonthewave
Aby zaprzyjaźnić się ze słoniami polecam to miejsce http://www.elephantvalleyproject.org
Sandra
Szkoda tylko że nie widzi Pani okrucieństwa w zajadaniu sie zywymi istotami ktore prawdopodobnie zadusily sie na smierc tylko dla 5 minut przyjemnosci a potem poszly w zapomnienie… Takich tekstow napewno potrzeba nam wiecej bo naprawde jest dobry tylko troszeczke mi tu hipokryzją zalatuje.
Czy naprawde zwierzeta „na jedzenie” sa mniej wazne od tych wykorzystywanych dla naszej rozrywki? Prosze sie nad tym zastanowic …
P
Słoni czy delfinów się nie je- zabierając je z ich naturalnego środowiska przyczyniamy się do zmniejszenia różnorodności gatunkowej, na czym cierpią nie tylko zwierzęta, ale cała planeta, a w konsekwencji my- ludzie.
Aneta
nie, nie , nie, po pierwszym akapicie i pierwszych zdjęciach muszę ochłonąć! skończę w bardziej dogodnym czasie, choć nie wiem, czy na coś takiego jest dogodny czas..
1000krokow.pl
Staram się nie jeść zwierząt hodowlanych.
Monika
Szkoda,ze „zajadaliscie sie owocami morza”, a potem pisze Pani o okrucienstwie i krzywdzie. Zwierzeta hodowane na mieso tez czuja bol i strach. Piekna tresc, ale kolejny temat jest tu do przepracowania. Nie pisze tego zlosliwie, wierze, ze warto zwrocic Pani uwage na gatunkowizm, bo widze tu duzo dobrych emocji i potencjal.Pozdrawiam.
Arek
A gdzie w Azji hoduje się te owoce morza? Zawsze wydawało mi się, że w morzu południowochińskim bądź innych one żyją i się je po prostu łowi a tu się dowiadujemy od tej Pani że w morzach ryby i inne stworzenia są hodowane.
1000krokow.pl
Z tego co się orientuje to na Filipinach krewetki się wyławia, a nie hoduje. Mięsa hodowlanego staram się nie jeść.
Szymon
Czy ma to znaczenie czy mięso jest hodowlane czy nie z etycznego punktu widzenia? (pomijam oczywisty aspekt zdrowotny)
Absolutnie nie chcę być złośliwy bo tego typu artykuły jak najbardziej są potrzebne ale wdzię po prostu pewną niespójność w poglądach.
Linoryt
Kiedyś w pracy zorganizowano nam wyjazd na występy tresowanych delfinów. Od początku czułam, że jest to coś złego. Niestety nie byłam wystarczająco pewna siebie i nie odmówiłam udziału. Nawet nie chodziło o to, że bałam się jakichś problemów w tej pracy, chciałam jedynie uniknąć złośliwych, nieprzychylnych komentarzy. Postąpiłam wyjątkowo głupio. 🙁 Chociaż cała sytuacja wydarzyła się już kilka lat tamu i już nawet od dawna nie pracuję w tamtym miejscu, to do dzisiaj mam wyrzuty sumienia z powodu mojego tchórzostwa.
Brawo
Czemu to dotyczy TYLKO bialych ludzi?
1000krokow.pl
Nie, nie tylko białych. To był skrót myślowy gdyż najczęściej widywałam właśnie białych korzystających z takich atrakcji. Zaraz po nich byli Japończycy.
Karolina
Dziękuję za ten artykuł. Bardzo potrzeba szerzyć wiedzę o przemyśle turystycznym! Sama nie znałam takich kulis…
piowe
kanały jelitowe – chyba powinno być jadowe. Fajny artykuł. pozdrawiam
1000krokow.pl
Fakt, dziękuję 🙂 już poprawione.
Aneta
Dobra, to będzie długi komentarz. Byłam w Tajlandii i miałam do czynienia zarówno ze słoniami jak i z tygrysami. Mnóstwo się przed wyjazdem naczytałam o cierpieniu zwierząt i nie było mi to obojętne. Stałam przed wyborem – marzenia czy etyka. Zacznijmy od słoni – szukałam bardzo długo i udało nam się trafić do miejsca, w którym słonie były ratowane a nie katowane. Przy wielu środkach ostrożności mogłam ze słoniem wejść do rzeki. Nie było żadnych krzeseł dla turystów, sadzania na nich miliona osób itd. Udało się spełnić marzenie, owszem wydałam na to pieniądze, ale nie czuję, żebym kogoś skrzywdziła.
Z tygrysami było dużo trudniej. Tiger Temple – tak jak piszesz to od lat była jakaś chora atrakcja. Zwierzęta na łańcuchach, na pełnym słońcu, cholernie ospałe. Dotykanie głowy, łap, czego chcesz. Wiedziałam, że tam nie pojadę i ucieszyłam się, gdy dowiedziałam się, że zamknęli to miejsce. Znów grzebałam w internecie, bo tak nie ukrywam tego, spotkanie z tygrysem to było moje największe marzenie w życiu. Naprawdę przeogromne. Znów znalazłam ośrodek, który zapewnia, że ratuje tygrysy a nie je więzi. Zachęcona po udanej próbie ze słoniami postanowiłam spróbować. Pojechaliśmy do Tiger Kingdom w Chiang Mai. Taki sam „ośrodek” jest na Phuket, ale tam nie wybrałabym się za nic na świecie – zaraz powiem czemu. Postanowiliśmy pojechać, zapłacić i bacznie obserwować, co będzie się działo. Opiekun wprowadzał nas do tygrysów. To nie one przychodziły do nas tylko my do nich. Maksymalnie dwie osoby na wybieg. Żadnych tłumów ani nic w tym stylu. Musieliśmy zachować milion różnych środków ostrożności. Nie wolno nam było podchodzić kiedy chcemy i jak chcemy. Mogliśmy dotknąć ewentualnie tylko tylnej części kota – żadnego dotykania łap a TYM BARDZIEJ głowy. Nikt kotów nie bił, nie przywiązywał. Zwierzęta miały swoje wybiegi, baseny i były bardzo ruchliwe – jak zwykłe koty. Było kilka momentów, w których opiekun kazał nam się natychmiast odsunąć od zwierzęcia, gdy tylko zauważył, że nie jest zadowolone. Nie zauważyłam w czasie tej wizyty niczego, co mogłoby wskazywać na gnębienie tych pięknych zwierząt i jestem w stanie uwierzyć, że faktycznie opiekują się tam tymi, które gdzieś wcześniej zostały skrzywdzone albo znalezione. Tak – jest ogrodzenie, są pory karmienia itd., ale nie wyobrażam sobie jak inaczej miałoby to funkcjonować – nawet jeśli nie wpuszczać do takich miejsc turystów.
Później obejrzałam na instagramie zdjęcia z takiego samego „ośrodka” na Phuket. I załamałam się. Ludzie mają zdjęcia, na których przytulają się do tygrysów, dotykają głowy, podnoszą łapy. W Chiang Mai takie coś nie mogłoby się wydarzyć – po pierwsze nikt by na to nie pozwolił, a po drugie tam tygrysy wcale nie były ospałe (co mogłoby sugerować podawanie im jakichś środków). Nie wiem, czy to możliwe, żeby dwa miejsca pod tym samym szyldem różniły się aż tak, ale cieszę się, że spełniłam swoje wielkie marzenie, jednocześnie zachowując zdrowy rozsądek i szanując zwierzęta. Wiem, że wielu ludzi tego nie pochwali, ale myślę, że każdy powinien sam ocenić.
Delfiny widziałam na wolności, małpy też, Wielką Piątkę na safari, a nie w cyrku. Myślę, że ktoś może potępić moją decyzję o tygrysach, ale ja wiem, że zrobiłam wszystko, żeby to marzenie nie było okupione wielkim cierpieniem zwierzęcia.
Pokularna
Same wulgaryzmy cisną mi się na usta, ale jestem dobre wychowaną kobietą 🙂
To jest przerażające jakie piekło człowiek potrafi zgotować zwierzętom dla swojej przyjemności. Dla mnie to żadna przyjemność. Dla mnie to jest po prostu ohydne.
Anna
jestem w szoku. Trzeba udostępniać ten artykuł jak najszerzej
Natalia
Jeździłam na słoniu w 2013 i kąpałam się z nim również właśnie w Tajlandii, nie będę ukrywać, że kiedyś traktowałam to jako egzotykę, teraz trochę mi wstyd. Powiem tak, od tych 4 lat sporo się pozmieniało i człowiek uczy się całe życie.
AJ
>Mnie odechciało się nawet niedzielnego rosołu.
Troche mnie zatkalo. Autorka tego tekstu o okrutnym traktowaniu zwierzat na swiecie nie jest nawet wegetarianka?
1000krokow.pl
Niestety… nie mogę o sobie powiedzieć, że jestem wegetarianką Sporadycznie, a nawet bardzo sporadycznie jadam mięso. Jeżeli mam wybór to z dań mięsnych rezygnuje. Ale to nie uprawnia mnie do tego aby nazywać się wegetarianką. Jajka też jadam ale świadomie wybieram „zerówki” lub „jedynki”. Używam tylko kosmetyków, które nie są testowane na zwierzętach.
Czy to, że nie jestem wegetarianką oznacza, że spokojnie mogę patrzeć na to jak ktoś znęca się nad zwierzętami?
Linoryt
Ja jestem wegetarianką już wiele lat, a mimo to gorącą Cię popieram! 🙂 Świat nie jest czarno-biały. Jasne, lepiej by było, gdyby wszyscy jedli tylko rośliny, ale skoro tak nie jest, to nie znaczy, że nie powinniśmy się starać, by chociaż odrobinę poprawić los zwierząt. A takie wytykanie komuś zjedzonego kotleta wcale nie przynosi pożytku, może co najwyżej zniechęcić osoby mięsożerne do choćby minimalnego zainteresowania losem zwierząt.
AJ
>7. Nie myśl, że nie uratujesz świata.(…) To długotrwały proces, ale to my jesteśmy jego początkiem.
>8. Zacznij od tego, co bliskie:
Nikogo do niczego zmuszac nie zamierzam, ale ewangelizowanie w kwestii nieludzkiego traktowania tygrysow na drugim koncu swiata jednoczesnie nadal (chociaz sporadycznie) wspierajac przemysl rzezniczy to mlyn na wode dla wszystkich, ktorzy lubia wytykac hipokryzje osob walczacych o prawa zwierzat.
AJ
*”woda na mlyn” oczywiscie
Kenkeni
Brawo, Autorko Bloga! Denerwują mnie te wpisy i wytykanie wątków kulinarnych. Ludzie! Czemu musicie się czegoś koniecznie uczepić? Czy tylko Wasza racja jest prawdziwą racją? Mnie się też zdarza skubnąć mięso, bardzo rzadko, ale jednak. W pracy ciągle mi ktoś zagląda do talerza i tylko czeka, aż mnie przyłapie z jakąś rybą, żeby mi to wypomnieć, chociaż nigdy nie określałam się jako wegetarianka. Wystarczyło, że raz na spotkaniu wigilijnym zażyczyłam sobie osobny obiad, dla „WEGETARIAN”. Mnie nigdy nie interesuje, co kto je. Jak ktoś gada od miesiąca, że jest na diecie i je w pracy 4 śniadania, z czego dwa to pączki, to naprawdę się NIE WTRĄCAM i nie wyzywam go od hipokryty. Czujecie się z tym lepiej? Jesteście czyści, nieskazitelni i bardziej świadomi? Super, gratuluję. To się napawajcie tym uczuciem w samotności i nie wylewajcie tutaj komentarzy nie na temat. To są naprawdę dwie różne kwestie: świadome podróżowanie i wegetarianizm.
Martyna
Nie tylko wegetarianie mają monopol na bycie wrażliwymi na cierpienie zwierząt. Nikt nie musi Ci się tłumaczyć, ratuje zwierzęta bezdomne odkąd pamiętam a jem mięso regularnie. Co więcej, jestem zootechnikiem i mam kompleksową wiedzę o produkcji zwierzęcej. Nie uważam się za hipokrytkę, bo wybrałam taką a nie inną drogę ratowania zwierząt i walczenia z ich cierpieniem. KAŻDE DZIAŁANIE JEST WAŻNE, każdy tekst i każda akcja. Nie Tobie i innym decydować co jest wystarczająco duże i ważne, aby móc o tym napisać. Przez nawiedzonych wegan i wegetarian, którzy na każde rozwiązanie mają problem pt: jak możesz myśleć o cierpieniu zwierząt, a nosić pasek ze skóry/jeść olej palmowy itp. ludzie mają tę grupę za bandę popaprańców.
JL
Wegetarianką? To zajrzyj teraz do szafy i powiedz ile masz tam skórzanych butów i pasków? Nie odwalaj hipokryzji. Warto zmieniać coś ś życiu na dobre.
Sylwia z TUiWszedzie.pl
Uwielbiam słonie. Niesamowite, dostojne i inteligentne zwierzęta. Niepojęte, że tak wielkie zwierzę może być tak bezbronne, bezradne i takie smutne… Łamanie duszy brzmi strasznie i jest straszne. Bardzo poruszający tekst i masakryczne zdjęcia.
Ewa
Zwierzęta są traktowane jak przedmioty i to jest przerażajace.. zastanawiam sie tez od dłuższego czasu nad końmi i jazdą na nich… moja przyjaciółka i jej 5 letnia córka są w tym zakochane a ja jakos podskórnie czuje że to tez nie jest fajne bo znów człowiek panuje nad zwierzęciem … co wy o tym sądzicie ?
Fru
Przyznam, że przeczytałam tylko fragment bo nie byłam w stanie czytać dalej. Nie powinniśmy się godzić na złe traktowanie zwierząt, a tym bardziej na współfinansowanie takich siedlisk rozpaczy 🙁
Iza
Marzylam od lat o plywaniu z delfinami i spelnilam marzenie na Malcie. Nie wiem dlaczego dopiero wtedy poczytalam wiecej o tym jak traktuje sie delfiny w delfinarium. Bylo mi glupio, ze przylozylam reke do takakiego traktowania delfinow. Dopiero pozniej na zdjeciach zauwazylam, ze delfiny maja rany i ze nie moga byc szczesliwe w tak malym basenie. Widzialam slonie z mlodymina SriLance na safari, ale tez smutne skute i przebrane w swiatyni…
Aga
Nie miałam pojęcia o maltretowaniu słoni; właśnie w Ao Nang miałam okazję na przejażdżkę – ale nic nie wzbudziło moich podejrzeń! Ludzie nie bili/krzywdzili słoni w naszej obecności, nie zauważyłam też zadnych zadrapań ani ran na zwierzętach. Mam teraz tylko nadzieję że ten ośrodek nie stosował brutalnych metod… Bo o tym że po prostu nie zauważyłam znaków myśleć nie chcę!…
Michał
Niestety ale ośrodek na pewno zastosował tortury, ponieważ słoń nie daje na sobie wozić wagonika czy turystów bez „złamania duszy”. Smutne, ale prawdziwe 🙁
Małgorzata
Niestety na tym okrutnym świecie, na każdym kroku jest ranione jakieś zwierzę, nie tylko słonie. Dlaczego ludzie są tacy okrutni, może jakby ich ktoś tak zaczął traktować, zmieniłoby to coś?
Ewelina
Straszna rzeczywistość! Takie wpisy, jak ten, są bardzo potrzebne, bo czasem w podróży pewne rzeczy robimy i akceptujemy odruchowo, nie zastanawiając się nad drugim dnem. Sama nie jestem wielką miłośniczką zwierząt, ale nie rozumiem ludzi, którzy potrafią krzywdzić inne istoty dla własnych korzyści. Dla pieniędzy, dla zabawy, dla chwilowej rozrywki. Straszne to.
polskanightingale
Bardzo potrzebny wpis… Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy z pewnych rzeczy. Nie myślimy o tym, co przeżył ten słoń czy małpka, jest dla nas po prostu atrakcją turystyczną… Ludzi na niektóre rzeczy trzeba uwrażliwiać.
Shauni
Strasznie smutne i z wielkim bólem czytałam post. Kocham zwierzęta i nie wyobrażam sobie tego cierpienia, które ich dotyka. Przyznam, że sama nie byłam świadoma co się dzieje ze słońmi. Nie myślałam, że tak brutalnie podchodzą do zwierząt – chociaż jak widzę te kucyki na festynach to też mnie krew zalewa, wiec poniekąd mnie ten obraz nie dziwi bo ludzie dla pieniędzy zrobią wszystko.. O cyrkach to już w ogóle szkoda gadać, dobrze, że coraz więcej rezygnuje ze zewierząt.
kam
Zdecydowanie okropne. I człowiek nazywa siebie istotą cywilizowaną? Co ciekawe, to wszystko w kraju buddyjskim, gdzie wierzą w reinkarnację. Jednak co do jednego się nie zgodzę: dzikich (czy jak kto woli: bezpańskich) psów. Dla przeciętnego Polaka pies wydaje się super słodkim stworzeniem, jednak dzikie psy (w naszym kraju niewystępujące) to coś zupełnie innego. W moim podróżach wielokrotnie zostawałem przez nie atakowany i nauczyłem się, że jedyna prawidłowa odpowiedź na te ataki to również ich zaatakowanie. Jeśli wobec nich się stanowczo nie zareaguje, to spora szansa, że zostanie się pogryzionym. Moja koleżanka kiedyś trafiła właśnie przez nie do szpitala na 3 tygodnie, a były to zwykłe bezpańskie psy na ulicy, a ona zwyczajnie koło nich przechodziła. Również moja dziewczyna została raz pogryziona i teraz się ich boi. W związku z tym, choćby po to, żeby ona się nie bała: gdy się jakiś doczepi to momentalnie go przeganiam. Nie mówię tutaj o uderzeniu, jednak o zwykłym tupnięciu i udaniu, że się na nie biegnie. Raz mi się zdarzyło rzeczywiście kopnąć psa w mordę, gdy nie chciał się odczepić i zachowywał się bardzo agresywnie. Również raz byłem świadkiem, gdy dwa psy zaatakowały jakiegoś dzieciaka i lokalni mieszkańcy je (psy) spałowali. Warto też wspomnieć, że psy zabijają rocznie 25.000 ludzi i są 4 największym zabójcą na naszej planecie. Nie widziałem danej sytuacji z opisanym Amerykaninem, więc nie wiem, czy nie przesadził. Jeśli jednak, jak wynika z opisu: był z małżonką, przyczepił się do nich dziki pies i ten go przegonił (domyślam się, że nie boksował go przy tym jak Gołota) to absolutnie go rozumiem. Oczywiście nie życzyłbym tym psom losu jak dane słonie czy tygrysy, jednak chodzi mi o to, że jakaś przemoc (oczywiście z umiarem) wobec niektórych zwierząt nie zawsze jest nieuzasadniona.
1000krokow.pl
Sytuacja z psem wyglądała tak, że siedział na piasku obok krzesła i patrzył w stronę stołu. Na Filipinach nie spotkaliśmy się z agresywnymi pasami. Ten zresztą nic nie robił. Facet uderzył psa w głowę talerzem, a gdy ten po chwili wrócił i znowu usiadł obok stolika gość wstał z krzesła i uderzył nim psa. Gdyby to było same przegonienie to ok. Nie każdy lubi jak mu głodny i bezdomny zwierzak zagląda do talerza. Mężczyzna dwukrotnie psa uderzył. Nie jest to dla mnie zachowanie akceptowalne.
zeni
Może jednak uściślijmy – z tych 25 000 ludzi zabijanych rocznie przez psy, 90% to nie ofiary zagryzienia przez psa, tylko osoby zarażone wścieklizną i nie leczone. Głównie w Indiach. Co oczywiście tym bardziej uzasadnia ostrożność wobec dzikich lub bezpańskich psów.
Marta
Wow, jestem pod ogromnym wrażeniem… Zawsze wiedziałam, że atrakcje tego typu mają okrutne, drugie dno, ale nie znałam szczegółów… Nigdy nie rozumiałam, a tym bardziej teraz – jak można brać w tym udział, dla własnej przyjemności… Ludzie są zwierzętami…
Paula
To okropne, jak można w taki sposób traktować zwierzęta. Nigdy się nad tym nie zastanawiałam, ale uswiadomiłas mnie. Niektóre osoby kochają swoich pupili bardziej, niż ludzi, a inni… są po prostu bestiami. Niby o zwierzętach mówi się „bestie”, ale to człowiek naprawdę nią jest.
madame Blania
Jeszcze 10 minut temu też zazdrościłam znajomym jazdy na słoniu… teraz mam łzy w oczach i wiem, że nigdy się na to nie zdecyduje. Ponadto rok temu byłam w Loro Parku i też teraz mam wyrzuty sumienia… a wszystko wygląda tak pięknie i różowo. Trzeba się najpierw zastanowić za czym skorzysta się z takiej „rozrywki”
Kamila
Jako dziecko bardzo lubiłam cyrk, ale to prawda, że te zwierzęta nie są tam z własnej woli
Obieżyświatka
Bardzo dobrze, że o tym piszesz. Czasami ludzie robią coś z niewiedzy, nie mając złych zamiarów, więc informacje na takie tematy są ważne.
O.
Katarzyna Wojtyńska-Stahl
Smutno mi się zrobiło, choć od dawna wiem, jak wygląda ta okrutna turystyka. Chętnie poczytam inne artykuły, więc zaraz zasubskrybuję Twój blog Serdeczności od Katarzyny.
MartieLifeStyle
Smutna prawda. Żyjemy w takim świecie, ze ludzie niedługo bede sarny i bobry tresować, bo im się zachce zrobić z nich sobie domowe zwierzątka. Bezduszność ludzka sięga granic.
wielopokoleniowo
O rany! Jakie to wszystko smutne 🙁 A zdjęcia okrutne 🙁